- qara basmaq
- 【動】悪夢を見る、 怖い夢を見る[アクムヲミル、 コワイユメヲミル]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basmaq — f. 1. Üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək. Qar basıb, ağacın budağını yatırdı. – Nəriman . . bu adamın əllərini tutdu, dizi ilə boğazını basdı. . M. C.. // Sıxışdırmaq, itələmək. Seyid Əhməd Seyid Səmədi görən tək camaatı basa basa z. ona … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaramət — basmax: (Qarakilsə) qara basmaq. – Uşağı qaramət basıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağ — 1. is. 1. Yerin hündür, dik, yamaclı və zirvəli hissəsi. Qafqaz dağları. – Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr. (Ata. sözü). Adətən ətəyi, yamacları və zirvəsi nisbətən aydın görünən hər hansı bir yüksəkliyə dağ deyilir. «Ümumi fiziki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dam — 1. is. 1. Ev, bina, tikili. Şəhərin dar küçələri, sıx həyətləri, qaranlıq damları onları təmin etmədi. M. C.. // Əsas binanın yanında tikilmiş və ona yapışıq otaq və s. Şərəfnisə xanım ikinci damda ahəstə ağlaya ağlaya yun darayır. M. F. A.. Qara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kömür — is. 1. Odunu yandırıb basdırmaqla alınan tünd qara rəngli bərk yanacaq. Kürəyə kömür qoymaq. Manqala kömür tökmək. Kömürü qızartmaq. – <Rüstəm kişi> . . samovara su tökməyə, kömür salmağa ərindi. M. İ.. Arvad samovarı çölə çıxartdı. Külünü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sağrı — is. Heyvanın beli ilə quyruğu arasındakı dolğun və yuvarlaq tərəf. Atın sağrısı. – <Dərviş:> <Ruqiyyə> buzovu onun qabaq ayaqlarına bağladı, özü də inəyin sağrısına dirsəkləndi. A. D.. <Səməd kişi> axırıncı sözləri deyə deyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilan — is. 1. Bədəni uzun və qıvrılan ayaqsız, adətən zəhərli dişləri olan sürünən heyvan. Zəhərli ilan. Xallı ilan. – İlanın ağına da lənət, qarasına da lənət. (Məsəl). . . Ağabala dərviş gürzə ilanları bazar dalına töküb oynadırdı. Ə. Q.. <Eyvaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qısqı — is. 1. Tələsdirmə, qısnama, qısnağa salma. Qısqı basmaq (gəlmək) – bax qısqılamaq. 2. Hədə, qara qorxu; hədələmə, sıxışdırma. Qısqı güclü olanda, qorxaq bacadan qaçar. (Ata. sözü). Səlim bəy Nəbinin qısqısından sonra, utandığından bir həftə çölə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti